Pages - Menu

maandag 23 juni 2014

#HupMTB rond Gemert

Voor de tweede jaar op rij was ik door Hendy gevraagd om mee te gaan bij het fietsuitje van zijn werk. Om een beetje de boel in de gaten te houden en de wat meer onervaren fietsers te helpen met het "Joekelen". Zo gezegd, zo gedaan. 's-Morgens verzamelde ik met Jan, Nico, Patrick, Alexander en zijn zoon Sebastiaan bij Hendy en reden toen naar het Brabantse Gemert. Hoewel ik niet zo heel erg bekend ben in deze streek bleek ik met de 3-daagse Schin-op-Geul al eens door dit dorp gereden te zijn.

woensdag 18 juni 2014

"U rijdt te hard"

Gisteravond was ik van plan om met de A-groep mee te rijden. Maar omdat Peter voorrijder was bij de B-groep sloten we daar maar bij aan. En daar was niks mis mee. We reden nu met 10 man, Peter had een leuk rondje bedacht en hield er, mede dankzij de wind, er een stevig tempo in. Een tempo welke de groep goed aan kon. Voor we vertrokken vertelde Peter nog even over zijn belevenissen van de Markermeerclassic welke hij die zaterdag had gereden. Conclusie was dat we volgend jaar met meer leden daaraan moeten deelnemen. Dus Gert Jacobs maak je borst maar nat.

maandag 16 juni 2014

De Generaal

Vroeger hadden we bij onze fietsclub De Generaal. Dat was de bijnaam van de kantinebeheerder Dick. Hij werd De Generaal genoemd omdat hij een hoge functie had in het leger. Bij de luchtmacht. Als burger dat wel. De Generaal was nogal direct in zijn woordkeuze. Simpel gezegd, hij vloekte nogal wat af. Er waren mensen die daar nogal problemen mee hadden.Ik niet, ik zag er de humor wel van in. Er waren er ook die juist olie op het vuur gooide.

Zo moest je, wanneer De Generaal in het clubhuis was het wagen om je fiets mee naar binnen te nemen. De rapen waren dan gaar.

Zo dwalen er in de club wel meer verhalen over De Generaal. Zo weten dat veel leden dat, wanneer het alarm van het clubhuis af zou gaan hij met zijn geweer naar het clubhuis zou komen en op alles te gaan schieten wat bewoog. Gelukkig is het nooit zover gekomen.  

vrijdag 13 juni 2014

Draaien en keren met de MTB

Vanochtend even op pad geweest voor een kort rondje met de MTB. De bedoeling was een rondje om Zoetermeer te doen met zoveel mogelijk off-road stukken. Eerst ging ik vanaf huis naar de Zoetermeesreplas. Nog even over het vliegerveld jakkeren voordat er een kroeg in de weg staat en wat stukjes strand meegepakt. Na dit feest pakte ik het dijkje langs de Elleboogwetering en de twee stroken van de Wijk en Woudenroute. Eigelijk was alles prima te doen. Daarna zette ik koers naar Benthuizen om eens te kijken wat het nieuwe stuk Bentwoud te bieden heeft. Aan de bandensporen te zien was ik niet de eerste. Ik moet zeggen dat er genoeg mogelijkheden zijn. Hopen dat het zo blijft.

Daarna reed ik richting DSO om achter de velden langs de stroken langs de HSL te nemen. Dit kwam neer op kilometers door het gras rijden. Bij Oosterheem pakte ik het dijkje langs de Australiëweg, pad wat steeds leuker wordt. Bij het van Tuyllpark ging ik op zoek naar wat nieuwe stukken. Het blijft jammer dat je hier nog steeds niet over de sloot kan ter hoogte van de Randstadrail halte, dat zou toch leuke routes mogelijk maken.
Langs de Australiëweg

zondag 30 maart 2014

De Hobbeltjestocht, een personelijke martelgang

Gisteren was er bij de Toervereniging de Hobbeltjestocht. De Hobbeltjestocht is een tocht welke ik zelf heb verzonnen. Bij de Hobbeltjestocht is het de bedoeling om in het gebied wat grofweg tussen Den Haag en Noordwijk ligt zoveel mogelijk hoogmeters te maken. Iets wat met het nodige puzzelwerk aardig lukt. Verwacht niet meteen enorm veel hoogtemeters, maar de 120 km lange route is al goed voor zo'n 600 hoogtemeters. Het gaat om kleine klimmetjes die elkaar in hoog tempo opvolgen. En dat is het venijn van de de Hobbeltjestocht. Dit doet pijn aan je benen. Door de weinige kilometers die ik dit jaar had gereden moest ik het aan het eind bekopen met kramp aan mijn benen.
Een selfie


Maar laat ik bij het begin beginnen. Het was bij vertrek opvallend rustig in het clubhuis. De "Mannetjes" hadden besloten om niet aan de Hobbeltjestocht deel te nemen. Dat kan ik dan nog wel begrijpen, maar waarom ze dan bij die gare brug moeten starten is me volstrekt onduidelijk. Alleen Frans had wel de moeite genomen om bij het clubhuis een bakkie te doen. Maar goed. We waren nu met een gezellig groepje en gingen klokslag 9 uur op pad. Samen met Pim reed ik op kop. Als opwarmer namen we de Jan Waaijerbrug.

En daarna ging het via de Balijbrug en twee keer over de A4 richting Wassenaar.


Bij het inrijden van Meijendel was het gedaan met de rust.

Na de Kievietsduin en de Piek ging het op Scheveningen aan. Onderweg namen we nog de Koningsberg hoewel men op Strava deze berg de gekste namen geeft.
Op Scheveningen werden in totaal drie beklimmingen afgewerkt, de Scheveningse slag, Seinpostduin en de Zeeweg.
Daarna maakte we een lusje door Belvedere om daarna weer de duinen in te duiken. Wederom via Meijendel en Wassenaar namen we de Muur van Rijkdorp en De Klip naar de koffie. Ik wil hier niet onvermeld laten dat ik hier totaal stilviel. Bij de koffie, met zicht op zee, werd er nog even overlegd waar we #DeLosser precies waren kwijtgeraakt, of waar hij had moeten lossen. Bij de rust werden de meeste beenstukken ook uitgedaan voor we ons opmaakte voor deel twee.
Koffie aan de Wassenaarse slag

Via Katwijk gingen we naar Noordwijk waar in het bekende buurtje de Hobbels in hoog tempo werden afgewerkt. Dit tempo ging wel ten koste van Peter. Waar hij in het verleden ons ver achterliet moest hij ons nu laten gaan en zagen we hem niet meer terug. Na Noordwijk ging het weer naar Katwijk. Na de overbekende Populierenlaan werd nu ook de Overduin genomen. Deze 12% steile klim kon op de goedkeuring rekenen van de deelnemers.

Daarna werd in hoog tempo de finale ingezet. Voor de tweede keer namen we het duo van De Muur van Rijksdorp en De Klip om via Meijendel weer koers te zetten naar Zoetermeer. Bij het uitrijden van Wassenaar moest ik de groep laten gaan. De te weinig gereden kilometers en een opkomende kramp eiste hun tol. Die kramp werd zelfs zo erg dat bij het oprijden van de Meerpolderdijk mijn benen niet meer konden bewegen en ik van mijn fiets moest springen en ik in de graskant op alle mogelijke manieren de kramp uit m'n benen probeerde te krijgen wat uiteindelijk ook wel lukte en in een slakkengang reed ik naar het clubhuis waar de rest vreemd opkeek dat ik zo laat binnen kwam.

Onder het genot van een drankje werd de tocht geëvalueerd. Waarna ik al wat minder moeizaam naar huis reed om me een beetje op te knappen want deze Hobbeltjestocht had er aardig ingehakt.

zondag 23 maart 2014

Rondje Hoek

Hangend en gapend zat ik vanmiddag op de bank me af te vragen wat te doen. In eerste instantie had ik het idee om een rondje te gaan fietsen maar erg fit voelde ik me niet. Totdat me vriendin me vroeg wat ik ging doen. Ik mocht wel gaan fietsen zei ze. Ondanks dat ik me niet echt fit voelde, sprong ik op, vulde een bidon, pakte een banaan, kleede me om en ging op pad. Op de vraag waar ik heen ging, antwoorde ik: een rondje Hoek van Holland. Ik mocht wel haast maken, want het was al half twee geweest en het rondje wat ik in mijn hoofd had zitten was al gauw 90 km.

Ik verliet Zoetermeer via de A12. Waarbij het me opviel dat het behoorlijk hard waaide. Met gemak reed ik boven de 30 km/u. Bij de Rotte koos ik er voor om maar onderlangs te rijden om krachten te sparen. Na wat klimwerk bij het Bergse Bos kwam het echte werk. Tot Hoek van Holland was het zwoegen. Op de Kandelaarbrug hadden diverse fietsers de grootste moeite om op de fiets te blijven. Verderop kreeg ik zelfs een stevige regenbui over me heen die behoorlijk koud was.

maandag 17 maart 2014

Harken voor beginners. Dit doet me denken aan #DeLosser. Die...





Harken voor beginners. Dit doet me denken aan #DeLosser. Die klimt zo als hij een viaduct moet oprijden




from Tumblr http://ift.tt/1cPI7xw

via IFTTT

Melkflessen

Afgelopen weekend was het weer zover. Er was weer een overvloed aan melkflessen te bewonderen. Daarmee bedoel ik niet die glazen dingen waar dat witte goedje, afkomstig van koeien in wordt gedaan. Nee het gaat om de benen van de wielertoeristen. De blote benen van wielertoeristen. De bleke, ongetrainde, blote benen van wielertoeristen. Je kan er de klok op gelijk zetten in deze periode, dat wanneer er één zonnestraal aan de hemel staat men massaal in korte broek op pad gaat. Zelfs als het slechts een graag of elf is en de wind het nog wat kouder maakt. Meestal gaat het dan om onervaren fietsers. De ervaren fietsers houden een graad of zestien aan wanneer ze hun blote benen aan de buitenwereld tonen.

Maar goed. Ik kon mijn lol op en iedere Melkfles lekker uitschelden voor gek. En wellicht zullen de Melkflessen thuis wel denken dat ze lekker getraind hebben vanwege de pijn in hun benen.

zondag 16 maart 2014

Joekelen rondom Pijnacker

Tegenwoordig is er bij de MTB ook een lijst met voorrijders die om toebeurt moeten voorrijden. Fanatiek als ik ben heb ik me ook op de lijst laten zetten. Na wat puzzelwerk had ik een rondje verzonnen met de naam Joekelen om Pijnacker. Helaas moest ilt de route omleggen omdat de Boezemweg afgesloten waardoor er meer kilometers asfalt in kwamen. Volgende keer beter.